dinsdag 25 december 2012

Prettige feestdagen en een gelukkig nieuwjaar!



Bamako/Sieuras/Bergen, december2012

Beste mensen, 

Wij willen u graag van harte bedanken voor uw bijdragen aan Malikanu dit jaar. U hebt mogelijk gemaakt dat we onze projecten met de vrouwen inBamako, de tienermoeders in Bandiagara en de kinderen Endé-woh konden voortzetten.
Daarnaasthebt u ruimhartig gegeven voor de voedselactie in de Dogon Vallei. Onze actie heeft veel gezinnen geholpen om de nieuwe oogst te halen, zonder hun vee te hoeven verkopen.

Het is een moeilijk jaar geweest in Mali. Het noorden van het land wordt geteisterd doorburgeroorlog en terrorisme. De projecten van Malikanuliggen buiten deze gebieden. Maar we merken de onrust, ook in Bamako. De inschatting van ons en onze projectleiders ter plaatseis dat het zinvol blijft om hetwerkvoort te zetten. Het isjuist steeds belangrijker om contact te houden en te helpen waar dat nodigis.

Wij gaan volgend jaar door met ons werk. We hopen dat u ons blijft steunen.
Vriendelijke groeten,
Bestuur Malikanu

dinsdag 4 september 2012

Weer naar school!




Net als in Nederland gaan de kinderen in de Dogonvallei in Mali deze maand weer naar school. Maar anders
dan in Nederland kunnen de ouders hun schoolspullen niet betalen.

De school in Endé is gratis, maar de schriften, pennen en potloden en een schoolshirt moeten de kinderen
zelf kopen. En daarom ondersteunt Malikanu al enkele jaren de schoolkinderen bij het begin van het
schooljaar. We doen dat door gezamenlijk de schriften en potloden in te kopen en deze gratis ter
beschikking te stellen. De ouders kopen nog wel zelf de t-shirts.

Dit jaar is de situatie overigens nog moeilijker dan voorheen. Niet alleen viel vorige jaar de oogst tegen.
Maar de politieke onrust in Mali zorgt ook nog eens voor sterk gestegen voedselprijzen. Dat leidde dit
voorjaar al voor een zeer nijpende situatie. Malikanu heeft toen besloten om bij wijze van uitzondering geld
in te zamelen voor voedselhulp. Dat was echt nodig. En met jullie bijdrage was het mogelijk om de
zomermaanden door te komen, zonder het vee te hoeven verkopen en ook weer zaaizaad te kopen voor de
volgende oogst.

Met deze brief vragen we jullie ook dit jaar weer te doneren voor de schoolactie. Wendela gaat dit jaar
voor het eerst al in september naar Mali toe. Ze kan dan zelf aanwezig zijn bij de gezamenlijke inkoop en
distributie van de schoolspullen. Dat is een indrukwekkende ceremonie, waarin de dorpsoudsten een
belangrijke rol hebben.

Elke bijdrage is welkom. Per kind in Endé kosten de spullen ongeveer zes euro. Het gaat om ongeveer
tweehonderdtachtig kinderen. In oktober berichten we met een verslag van Wendela over de opening van de
school en het uitdelen van de schriften aan ieder kind.

vrijdag 13 juli 2012

Voedselproject.

Hoe is het gegaan met het voedselproject? Deze week kregen we onderstaande mail uit Endé-wo:

Beste donateurs van Malikanu,
Ik stuur jullie deze bedankbrief uit naam van de bevolking van Endé-wo. Het dorpshoofd, de
dorpsoudsten, de vrouwen en de kinderen, de jongeren en wijzelf willen jullie heel hartelijk bedanken
voor jullie solidariteit, steun en hulp. In deze moeilijke periode van voedselschaarste is jullie hulp
enorm gewaardeerd door de bevolking. Het kwam precies op tijd. Wij hebben rijst gekocht en dat
verdeeld over alle families. Iedereen is voorlopig enorm opgelucht. Maar de nieuwe oogst is pas in
november.
In vriendschap en hoogachting,
Mede namens het dorpshoofd, Adama en Amadou.


Amadou, onze projectleider in Endé, is met één van de dorpsoudsten naar San afgereisd om het geld voor
de voedselactie op te halen. Daar is momenteel de dichtstbijzijnde bank. Vijf uur per bus heen en vijf uur
terug. Vervolgens gingen ze naar Bankass om het voedsel te kopen. Daar konden ze de meest gunstige koop
sluiten. Ze kochten daar zeventig zakken van vijftig kilo rijst. Op ezelkarren hebben ze met hulp van de
jongeren de zakken vervoerd over twaalf kilometer zandpiste.

Maar hoe moesten ze het voedsel eerlijk verdelen? Amadou en Adama hebben met het dorpshoofd én met
de dorpsoudsten de verdeling gemaakt. In Mali zie je dat vaak: belangrijke zaken doe je samen, enerzijds
om niet zelf met de "eer te strijken", anderzijds om iedere vorm van verdenking te voorkomen dat je je
eigen familie bevoordeelt. Vijftig zakken voor de vijftig families in het dorp. Twintig zakken extra voor de
grootste families én de families die het meest te lijden hebben. De bevolking is buitengewoon opgelucht,
want op dit moment is de kookpot weer gevuld. Geroerd zijn ze ook omdat er heel ver weg mensen zijn die
aan ze denken in deze moeilijke periode. De families in Endé hebben besloten het aanwezige zaaizaad voor
de gierst onderling te verdelen zodat iedereen kan zaaien.

Vorige maand vroegen we jullie voor een bijzondere bijdrage. Normaal doet Malikanu niet aan noodhulp of
voedseldistributie. Door de politieke onrust, maar vooral de slechts oogst vorige jaar, was er echter honger
ontstaan in de dorpen in de Dogon vallei waar we normaal de school ondersteunen. Daarom maakten we een uitzondering en vroegen jullie om een bijdrage.
Dat heeft € 1430 opgebracht. Een fantastisch resultaat. Alle zakken rijst en het transport kostten in
totaal € 2000. Malikanu heeft uit haar reserve het ontbrekende geld bijgepast. Dat was echter eigenlijk
bedoeld voor andere projecten. Het is dus nog steeds mogelijk om voor de voedselhulp te doneren als je er
nog niet aan toegekomen was.

Inmiddels is het regenseizoen begonnen, en iedereen ploegt en zaait! Laten we hopen dat de oogst dit jaar
beter is.

Ondertussen lezen we in de kranten zeer onrustbarende berichten over het noorden van Mali. Het behoud
van de culturele schatten en de meest elementaire mensenrechten staan daar onder druk. De projecten van
Malikanu lopen op dit moment geen gevaar, omdat deze in het zuiden van Mali zijn gesitueerd. De mensen
met wie Malikanu te maken heeft, maken zich niettemin erg zorgen over de toekomst van hun land.

zondag 3 juni 2012

Crisis in Mali.


Malimail.

Bamako/Sieuras/Bergen, juni 2012

Beste mensen,

Mali is in een enorme crisis terechtgekomen. Onze projectleiders in Bamaka, Bandiagara en de Dogonvallei maken zich ernstig zorgen over de toekomst na de bezetting van het noorden door de rebellen, de staatsgreep en de politieke onrust die daarop volgde. Hun zorgen betreffen niet alleen de binnenlandse oorlog en de politiek, maar ook de voedselschaarste die het gevolg is van een slechte oogst vorig jaar. Door de onrust zijn de prijzen ook nog eens verdubbeld.
Amadou vertelt vanuit de Dogonvallei: “Op dit moment wordt de Dogonvallei met enorme moeilijkheden geconfronteerd. In de eerste plaats is er het voedseltekort, veroorzaakt door de slechte weersomstandigheden vorig jaar. Vervolgens zijn er de economische problemen vanwege de onveilige situatie in het land. De Dogonvallei is economisch gezien afhankelijk van het toerisme. En omdat de toeristen nu niet komen, missen we deze inkomsten.”

Stijgende voedselprijzen
Mahamane, projectleider van het wijkcentrum in Sikoroni in Bamakao, voegt toe: “Als gevolg van de rebellie in het noorden van het land en de politieke coup in Bamako, verergert het lijden van de bevolking in Bamako van dag tot dag. De familiehoofden hebben hun werk verloren en de prijzen van het graan worden steeds hoger. Nooit eerder was een kilo rijst 500 CFA of een kilo mais wel 300 CFA! Veel families hier in het zuiden in Bamako hebben daarbij vluchtelingen uit het noorden van Mali opgenomen. Langzamerhand grijpt de sociaaleconomische en voedselcrisis om zich heen in het hele land!”
In met name de armere plattelandsgebieden, zoals in de Dogonvallei, is de voedselschaarste zeer zorgwekkend geworden. Dat is altijd het gevolg van een keten: slechte oogst leidt tot voedselschaarste, armoede, zodat mensen geen nieuw zaaizaad kunnen kopen en hun dieren moeten verkopen. Dan mislukt de oogst dus ook het volgende jaar.

Voedseltekort
Amadou legt het zo uit: “Er is echt een voedseltekort. Het regenseizoen nadert maar sommige families hebben zelfs geen gierst meer om te zaaien. Een erg precaire situatie. Een ander probleem is dat de gierst enorm in prijs is gestegen. In normale tijden kost een zak van honderd kilo 12.500 CFA (18 euro) maar nu is een zak verdubbeld tot 25.000 CFA. In een gebied waar de bevolking overwegend boer is (en dus arm) maakt deze verdubbeling het vrijwel onmogelijk om graan aan te kopen.”
Hoe gaan families daarmee om? Amadou: “In eerste instantie eten we gewoon minder per maaltijd. En dan worden er maaltijden geschrapt. Er is dan nog één maaltijd ‘s ochtends van gierstepap (zonder suiker, maar dat is eigenlijk altijd al zo) En ’s avonds, een dikke gierstepudding met een beetje saus. En de dieren worden verkocht. De schapen en de geiten. Maar ook de zebou (een klein rund met een bult op zijn nek).
Terwijl de boeren de zebous nodig hebben tijdens het regenseizoen om de ploeg te trekken op het land.”

Wendela is zelf net terug uit Mali. De afgelopen maanden woonde ze in een klein huisje in Bamako, op een heuvel achter het presidentieel paleis. Ze hoorde ’s nachts de geweerschoten. Echt bang is ze niet geweest, maar wel zeer ongerust. Uit angst voor bandieten en diefstal waren winkels en kantoren vaak gesloten. Op straat waren veel legervoertuigen en soldaten met mitrailleurs, waardoor er een bedrukkende  sfeer in de stad hing. De mensen worden zeer slecht geïnformeerd, wat leidt tot misverstanden en boosheid.

Wat kan Malikanu doen?
Amadou kent de lokale situatie erg goed. Hij is degene die voor ons het schoolproject altijd coördineert. Op onze vraag hoe wij kunnen helpen, zegt hij: “De boodschap die ik wil overbrengen aan de mensen in Nederland en Frankrijk is dat op dit moment directe voedselhulp het beste antwoord zou zijn op onze behoeften. Een paar ton gierst, voor de vijftig grote families in Endé-wo zou echt de beste steun zijn in onze strijd tegen de honger.”

Malikanu steunt eigenlijk alleen projecten die er toe leiden dat de mensen zelf in hun levensonderhoud kunnen voorzien. Maar ons uitgangspunt is ook dat de projectleiders ter plekke moeten aangeven waar de behoeften liggen. En zo worden we dit jaar voor het eerst geconfronteerd met een directe vraag om voedselhulp. We vinden dat Malikanu hier op in moet gaan. Wendela:: “Was niet mijn belangrijkste motief om Malikanu op te richten om de ongelijkheid in de wereld terug te dringen!”
Daarom heeft het bestuur besloten om bij uitzondering directe voedselhulp in Endé-wo, in de Dogonvallei, te regelen. De veiligheid van Amadou en zijn medewerkers, de coördinatie en eerlijke distributie moet echter voorop staan. Endé-wo is het dorp waar we al drie jaar de kinderen ondersteunen om naar school te gaan. De circa vijftig families in het dorp kennen Malikanu dus al. Ook omliggende dorpen worden overigens in deze tijd geholpen, door weer andere hulporganisaties.
We gaan het volgende doen:
·  We geven alle families in Ende-wo een zak van 100 kilo gierst, verdeeld naar aantal kinderen in de familie.
·  We ondersteunen de boerenfamilies door hen te helpen voldoende zaaizaad voor volgend jaar te kopen.
Hiermee zal in eerste instantie een bedrag van circa tweeduizend euro gemoeid zijn. Malikanu vraagt jullie om een extra bijdrage om dit mogelijk te maken. De tijd dringt, dus we investeren alvast dit bedrag uit onze reserves.
Eind juni brengen we verslag uit in een volgende Malimail. In september komen we wederom met de schoolactie in Endé-wo. Juist nu is het belangrijk dat de kinderen gewoon naar school blijven gaan.

Vriendelijke groeten,
Bestuur Malikanu

donderdag 12 april 2012

Malimail April 2012


Bamako,Mali.

Beste mensen,
Er is de afgelopen weken veel gebeurd in Mali. Jullie hebben daarover vast in de
krant gelezen of op de tv kunnen zien. Sinds november ben ik in Mali en maak
dus alles van nabij mee. Steeds wilde ik een mail als dit sturen, maar dan
dacht ik weer dat ik de volgende dag wel meer nieuws zou hebben.
Bovendien heb ik maar weinig toegang tot internet. Vandaar dat ik me nu pas
meld.

Op het moment dat ik dit schrijf, is de macht weer overgedragen aan de
parlementsvoorzitter, de 70 jarige Dioncounda Traoré. Je zou dus kunnen zeggen
dat de coupplegers zijn gezwicht voor de opgelegde sancties. Dat is maar goed
ook, want de bevolking maakte zich grote zorgen over de mogelijke gevolgen. Mali
is grotendeels afhankelijk van de handel via de zuidelijke buurlanden.

Ondertussen is de doelstelling van de coupplegers, namelijk het terugdringen van
de rebellerende Touareg, niet gehaald. Integendeel, zij hebben juist
geprofiteerd van de chaos en claimen nu een onafhankelijk gebied in het noorden
van Mali.Het is een complex geheel met veel verschillende groeperingen, en veel
verschillende emoties. Onvrede over het falen van de voormalige president in de
strijd tegen de rebellen, maar ook over andere zaken als onderwijs en corruptie.

Hoop want met het plegen van de coup meende men dat het recht zegevierde
maar al snel bleek dat de militairen ook niet met oplossingen kwamen. Angst voor
de oprukkende rebellen, veel mensen in Bamako hebben wel familie in het
noorden. En veel ongerustheid over het embargo van de omliggende landen. We
hopen dat de democratie nu snel hersteld kan worden en dat er verkiezingen
kunnen worden gehouden alhoewel dat ook niet eenvoudig te realiseren is in een
land waar de helft van het grondgebied in handen is van rebellen en
honderdenduizenden mensen gevlucht zijn naar het zuiden of naar buurlanden.

Voor onze projecten heeft dit alles vooralsnog weinig gevolgen. We gaan door
met het ondersteunen van de vrouwen in Bamako, de meisjes in Bandiagara en de
kinderen in de Dogon-vallei. Sterker nog, ondersteuning zal nog meer dan eerst
nodig zijn, omdat de oogst erg tegenviel dit jaar, het toerisme volledig plat ligt
als gevolg van de ontvoeringen in het noorden van Mali en de huidige instabiele
situatie en de economie heeft een flinke klap gekregen door de coup.

Met mij persoonlijk gaat het goed. Ik woon aan de rand van Bamako temidden
van goede vrienden en fijne buren waar ik mij nooit onveilig heb gevoeld. Ik kom
later dit voorjaar naar Frankrijk.

Hartelijke groeten,
Wendela Engelhard